تفاوت لوله استيل بدون درز و درزدار ، در حالي که بسياري از روش هاي توليد لوله وجود دارد ، برجسته ترين بحث در صنعت مقايسه مقاومت الکتريکي جوش داده شده ( ERW ) در مقابل لوله فولادي بدون درز ( SMLS ) است. هر دو روش توليد لوله هاي فولادي و يکپارچه براي ده ها سال مورد استفاده قرار گرفته اند. با گذشت زمان ، روش هاي استفاده شده براي توليد هر يک پيشرفت کرده است.
لوله درزدار به عنوان يک روبان کويل از استيل که به آن اسکلت نيز گفته مي شود ، شروع ميگردد. اسکلت به طول دلخواه بريده شده و در نتيجه يک ورق مستطيل مسطح ايجاد مي شود. عرض انتهاي کوتاهتر آن ورق ، به قسمت بيروني لوله تبديل مي گردد، مقداري که مي تواند براي محاسبه قطر خارج از آن استفاده شود.
ورق هاي مستطيلي از طريق دستگاه نورد تغذيه مي شوند که قسمت هاي طولاني تر را به سمت ديگري پيچ کرده و يک استوانه را تشکيل مي دهد. در فرآيند ERW ، جريان الکتريکي با فرکانس بالا بين لبه ها منتقل شده و باعث مي شود آنها در هم ذوب و فيوز شوند.
مزيت لوله ERW در اين است که از فهاي همجوشي استفاده نمي شود و درز جوش قابل مشاهده يا احساس نمي باشد. اين مخالف با جوش قوس مضاعف ( DSAW ) است ، که يک مهره جوش واضح را پشت سر مي گذارد که بايد بسته به کاربرد آن از بين برود.
تکنيک هاي توليد لوله درزدار طي سالها بهبود يافته است. شايد مهمترين پيشرفت در آن ، جابجايي جريان هاي الکتريکي با فرکانس بالا براي جوشکاري باشد. قبل از دهه 1970 از جريان کم فرکانس استفاده مي شد. درزهاي جوش توليد شده از ERW با فرکانس پايين مستعد به خوردگي و خرابي درز بودند. بيشتر انواع لوله درزدار پس از ساخت نياز به عمليات حرارتي دارند.
لوله استيل بدون درز يک لوله دايره اي است که داراي يک بخش توخالي مي باشد و هيچ درز در اطراف آن وجود ندارد. لوله استيل بدون درز از فولاد کربن ، فولاد آلياژي ، شمش استيل ضد زنگ يا لوله جامد خالي ساخته شده و سپس با نورد گرم ، نورد سرد يا طراحي سرد ساخته مي شود. لوله هاي يکپارچه از لوله هاي جوش داده شده برتر محسوب مي شود زيرا با استفاده از تخته هاي في يکپارچه ، با استحکام مکانيکي ذاتي و بدون جوش درز ساخته مي شوند.
[caption id="attachment_8100" align="aligncenter" width="800"]
تفاوت لوله استيل بدون درز و درزدار[/caption]
همراه ما باشيد با : انواع اتصالات لوله کشي
به طور کلي ، لوله ي درزدار ذاتاً ضعيف تلقي مي شود زيرا شامل يک درز جوش مي باشد. لوله بدون درز فاقد اين نقص ساختاري درک شده و ايمن تر به حساب مي آيد.
در حالي که لوله هاي درزدار شامل يک درز ميباشند و از لحاظ نظري ضعيف تر به حساب مي آيند ، اما تکنيک هاي توليد و تضمين کيفيت هر کدام به حدي بهبود يافته اند که لوله هاي درزدار در هنگام عبور مطابق دلخواه انجام مي شود. در حالي که مزيت ظاهري واضح است ، يک انتقاد از لوله کشي بدون درز اين است که روند نورد و کشش ضخامت ديوار ناسازگار را در مقايسه با ضخامت دقيق تر ورق هاي فولادي که براي جوشکاري تعيين شده اند ، توليد مي کند.
استانداردهاي صنعت حاکم بر توليد و مشخصات ERW و لوله فولادي بدون درز بازتاب اين تصورات است. به عنوان مثال ، لوله کشي يکپارچه براي بسياري از کاربردها با فشار بالا ، درجه حرارت بالا در صنايع نفت و گاز ، توليد برق و داروسازي مورد نياز است.
لوله هاي درزدار ( که به طور کلي ارزان تر براي توليد هستند و در دسترس تر هستند ) تا زماني که دما ، فشار و ساير متغيرهاي خدمات از پارامترهاي ذکر شده در استاندارد قابل اجرا، فراتر نروند در کليه صنايع مشخص مي شود.
در کاربردهاي ساختاري ، هيچ تفاوتي بين عملکرد ERW و لوله فولادي بدون درز وجود ندارد. در حالي که مي توان اين دو را به طور متقابل مشخص کرد ، منطقي نيست که لوله هاي درزدار ارزان، به همان اندازه خوب کار کنند.
منبع : ptejaratelectronic
درباره این سایت